مهدی فاتحی
کیشلوفسکی بعد از مهاجرتش و فیلمهایی که سال نود به بعد ساخت کمی از شعارزدگی ده فرمان خارج شد و مثلا در فیلمهای آخرش مثل سفید( که به نظز من از هر نظر ضعیف ترین فیلمش به حساب می آید) و قرمز که فیلمنامه خوبی دارد سرنوشت و نیرویی ناشناخته را جایگزین یهوه انتقامجو کرد و البته بعد از آن عمرش کفاف نداد شاید که نرم تر و مدرنتر هم می شد. اما به نظر من فیلم آبی ( بهترین کار اوست) از قالب شعاری و ایدئولویک و سرنوشت محتوم بیرون است و قطعه ناتمام و اصلی کارهای اوست که می توانست او را به فیلمسازی بزرگ تبدیل کند.
روزگار پائیزی انسان
سالار خوشخو
درباره رمان ورق‌بازها نوشته مهدی فاتحی
ورق‌بازها که راوی‌های متعددی روایتش را به عهده دارند روایت انسان‌های محکوم به الگوها است، روایت تنهایی آدم‌هایی که در بازی ورق جهان مدرن امروز بسیار شبیه هم و با فرسنگ‌ها فاصله از یکدیگرند.
