سایت رسمی بنیاد زنو

مهدی فاتحی
کیشلوفسکی بعد از مهاجرتش و فیلمهایی که سال نود به بعد ساخت کمی از شعارزدگی ده فرمان خارج شد و  مثلا در فیلمهای آخرش مثل سفید( که به نظز من از هر نظر ضعیف ترین فیلمش به حساب می آید) و قرمز که فیلمنامه خوبی دارد سرنوشت و نیرویی ناشناخته را جایگزین یهوه انتقامجو کرد  و البته بعد از آن عمرش کفاف نداد شاید که نرم تر و مدرنتر هم می شد. اما به نظر من فیلم آبی ( بهترین کار اوست) از قالب شعاری و ایدئولویک و سرنوشت محتوم بیرون است و قطعه ناتمام و اصلی کارهای اوست که می توانست او را به فیلمسازی بزرگ تبدیل کند.

علی صدر
کاستن از بارِ اندوه، موضوع فیلم Mass ( به معنای توده یا انبوه برگرفته از ترکیب mass-shooting یا تیراندازیِ جمعی) است. داستانِ گفتگویی میانِ چهار انسان، دو مرد و دو زن، والدینِ مهاجم و والدین یکی از قربانیان، میانِ دو پدرومادرِ سوگوار مرگِ فرزند؛ شش‌سال پس از واقعه‌ی کشتار در یک دبیرستان. در یک اتاق ساده، در یک کلیسای کوچک.

مهدی فاتحی
درباره مجموعه داستان “املاک رابینسون” نوشته حامد حبیبی
هر نویسنده تاریخ زیسته خود را قلم می زند و به این واسطه تاریخ را به واقعی ترین شکل ممکن ترسیم می کند. آنچه که تاریخ حقیقی و امرواقع زندگی است نه در میان کشمکش های سیاسی و جنگ ها بلکه از لا به لای هنر و ادبیات است که نمایان می شود. در تمامی آثار حامد حبیبی ترس،وحشت،ناامنی و سرگردانی جلو چشم خواننده به نمایش درمی آید حال گاهی به شکل گروتسک،گاه سورئال و گاهی با رئالیسمی وحشتناک و تیز.

مهدی فاتحی
مقاله، داستان، نقد، پرتره، سلف پرتره و هر آنچه یک نویسنده و داستان نویس می‌نویسد به نوعی یک سلف پرتره است.

لارنس مهمترین نویسنده انگلیسی زبان قرن است که کتابهایش هنوز در بسیاری از کشورها امکان چاپ ندارد.
“باور خلل ناپذیرم این است که خون و گوشت از عقل خردمندترند…چیزی نمی خواهم جز آنکه فرمانبردار جسمم باشم،بی واسطه،بدون مداخلهء عبث فهم و ادراک،اخلاقیات یا چه می دانم هر چیز دیگر.”
او معیار ارزش های انسانی را دگرگون می کند و اخلاقیات را سرپوشی می داند که پلیدی ها را پنهان می کند.